MORZE

Morze, woda, głębina to motywy powracające w kulturze i sztuce od wieków, zarówno jako źródło inspiracji, ale także figura referencyjna i symboliczna dla kontekstualizowania tego, co ludzkie. Nie oparł się temu także taniec, w którego historii powraca fascynacja trudną do uchwycenia jakością ruchu fal (Water Study Doris Humphrey, 1928) miękką poetyką podwodnych ruchów (Waterproof Daniel Larrieu, 1986) czy po prostu spektakularnością samej materii wody, z której przecież składa się w większości ludzkie ciało (Vollmond Pina Bausch, 2006).

 

Najnowsza premiera baletu Teatru Wielkiego w Łodzi wpisuje się w tę tradycję, jednocześnie dialogując z tryptykiem górskim, jakim jest Wieczór Baletowy Kompozytorów Polskich. Morze to tryptyk baletowy, na który złożą się prapremiery choreografii autorstwa zarówno polskich jak i międzynarodowych cenionych realizatorów: Douglasa Lee, Emanuela Gata oraz Jacka Przybyłowicza.

 

Tematyka wieczoru wpisuje się w najnowsze osiągnięcia humanistyki, której nurty takiej jak blue humanities i studia kulturowe nad wodą podkreślają znaczenie i relacje człowieka z naturą oraz tym co poza-ludzkie, w tym szczególności koegzystencji oceanów i mórz ze światem człowieka i ich roli w kształtowaniu kultur.